Ticket naar Zaventem

Ik stapte op een dubbeldekker-trein richting Zaventem Luchthaven en hoopte een plekje te vinden voor mij alleen. Niemand die naast me komt zitten. Lekker rustig. Eigenlijk liever nog een plekje in een vierzit zodat ik veel ruimte heb voor mijn rugzak én mijn benen.

Ik loop naar boven, heb een hele coupé voor mij alleen en besef dan dat teveel ruimte toch niet zo fijn voelt. Mensen rondom geven een gevoel van veiligheid, van samen alleen zijn.

Gelukkig stapt er op het volgende station iemand op. En niet zomaar iemand!

Bijna bij Zaventem komt de controleur langs en vraagt mijn extra ticket om tot de luchthaven te reizen. Oeps, een extra ticket?! Dat wist ik niet. Wat nu?

De controleur ziet dat het geen onwil is en wil mij een ticket verkopen, maar ik heb geen cash geld bij me en bankkaarten worden niet aanvaard op de trein. Dan zit hem toch niets anders op mij een soort van boete uit te schrijven. Ja lap, 75 euro. Daar is de controleur zelf ook niet goed van. Maar er is geen andere mogelijkheid want ik heb de barcode op het ticket nodig om de luchthaven binnen te komen.

De dame die later was opgestapt, draait zich naar me toe en vraagt of zij mijn ticket kan betalen. Ze werkt op de luchthaven, kan met mij meelopen naar een bankautomaat om geld af te halen en haar zo terug te kunnen betalen.

Wow! Zo bijzonder! Een warme gloed komt over mij heen.

“Er is al zoveel slechts in de wereld. Fijn als we voor elkaar iets kunnen doen.”, zegt ze.