Hier in mijn cocon

‘Hier in mijn cocon’ schreef iemand me onlangs. Het raakte me: da’s eigenlijk een hele mooie beeldspraak. Door de coronacrisis zijn we gedwongen thuis te blijven, te cocoonen.

Aan de buitenkant lijkt het daardoor alsof er niks gebeurt, maar vanbinnen is van alles gaande: sommige dingen blijken toch niet zo belangrijk als we altijd dachten en laten we los. Andere dingen houden we krampachtig vast en zijn waardevoller dan ooit gevoeld en die houden we bij. En zo voltrekt de transformatie zich in onze cocon.

Benieuwd hoe kleurrijk en vol hernieuwde kracht straks iedereen uit zijn cocon zal kruipen. Ik droom van een kleurrijke wereld vol leven!

Credits voor Bankim Desai voor zijn foto via Unsplash