De eend en het plastiek zakske #plastieksoepkorenlei
Het is vandaag Plastic Bag Free Day lees ik in De Morgen waar deze zomervakantie elke dag een goede vraag wordt beantwoord.
De vraag vandaag: Dat plastic zakje: wiens schuld is dat eigenlijk?
Wie kan ik de schuld geven. Dat is drama.
Drama is de eerste van de vier lagen van betrokkenheid die Alan Seale, oprichter van The Center for Transformational Presence, onderscheidt:
Drama: wie kan ik de schuld geven?
Situatie: hoe los ik dit zo snel mogelijk op?
Keuze: welke rol wil ik spelen?
Gelegenheid: welke opportuniteit ligt er?
Goed, de plastiek zak werd bedacht door het Zweedse bedrijf Celloplast en wereldwijd groot gemaakt door oliegigant ExxonMobile. Aan het eind roept het artikel in De Morgen op deze Zweedse flater recht te zetten door zelf een herbruikbare tas mee naar de winkel te nemen.
Dan zitten we toch al aan de tweede laag van betrokkenheid.
Maar mag het een beetje meer zijn?
De plastiek-zakske-loze-dag is een initiatief van de Break Free From Plastic-movement, een wereldwijde beweging die bewustzijn wil creëren rond de impact op de omgeving en de gevaren van plastic zakjes die eenmalig worden gebruikt. Daarom promoot de beweging meer duurzame oplossingen. Maar uiteindelijk ijvert ze voor een toekomst vrij van plasticvervuiling.
Albatross
Wat de impact van die zakskes is, zag ik vorige week in de film Albatross van kunstenaar Chris Jordan.
Hij filmde op de Midway-eilanden, een atol van kleine tot de Verenigde Staten behorende groep eilandjes.
De achtergebleven militaire infrastructuur herinnert aan de tijd dat hier in de Tweede Wereldoorlog de Slag om Midway plaatsvond. Vandaag vormen de eilanden een ander front. Dat van de plastic soup. En als je ziet wat die plastic soup bij albatrossen aanricht, begrijp je dat drama over ‘wiens schuld dat plastic zakje eigenlijk is’ niet echt relevant is.
Ze lagen er bij bosjes vertelt Chris Jordan op de site rond de film die hij over de albatrossen van Midway maakte. Toen ik de foto’s van die opengereten albatrossen aan het begin van de film zag, dacht ik: ‘Zoveel, dat kan niet?’ en ‘Hoe slikken ze dat eigenlijk in?’
Albatrossen zijn zeevogels en leven bijna heel hun leven, ze worden zo’n zestig jaar, boven zee. Ze komen aan land om te nestelen. Dat wordt wonderlijk mooi in beeld gebracht. Idyllisch bijna.
Tot je ziet hoe de vader en moeder hun jongen voeden en naast de gevangen vis ook de plastic en kunststof van mond tot mond wordt overgegeven. Letterlijk.
Achter al die prachtig in beeld gebrachte schoonheid van deze machtige vogels met vleugels die een spanwijdte tot wel vier meter hebben, schuilt een dood en verderf zaaiende sluipmoordenaar: plastic. Ook die doodstrijd krijg je pijnlijk hard in your face geduwd.
#plastieksoepkorenlei
Maar als je denkt dat dit dood en verderf een ver-van-je-bed-show is, wandel dan eens in Gent de Sint-Michielsbrug op. Dat deed ik afgelopen weekend om mijn oom en zijn vriendin het unieke uitzicht op de drie torens te geven.
Boven op de brug heb je ook een prachtig zicht over de Gras- en Korenlei, het toeristische Insta-plaatje van Gent bij uitstek. Zeker bij dit weer. Als je tenminste niet in het water van de Leie kijkt. Wat ik daar zag, was een een eend midden in een plastiek soep.
En wat is dat daar achter haar rug …
Een plastiek zakske.
Een plastiek zakske dat wellicht door een licht briesje is opgepikt en per ongeluk in de Leie belandde. In dat zakske zitten nog wat broodkruimels en dus …
Natuurlijk kunnen we nu op zoek naar wiens schuld het is dat dat zakske daar in de Leie is terechtgekomen, maar ik stel voor dat we naar een hoger niveau van betrokkenheid schakelen: die van keuze en gelegenheid.
Zeg het voort
De rol die ik daarin wil spelen, is met dit verhaal aandacht vragen voor de #plastieksoepkorenlei bij het Gentse stadsbestuur.
Zo kun jij, ook als je geen Gentenaar bent (het is immers geen ver-van-je-bed-show), daar bij helpen.
De meest aangewezen schepen om aan te kloppen voor de plastieksoepkorenlei is Tine Heyse schepen van Klimaat, Milieu, Energie en Noord-Zuid (Facebook). Omdat dit stukje Leie in het centrum van Gent ook door verschillende rederijen wordt bevaren om toeristen de stad te laten ontdekken, is ook Annelies Storms, schepen van Cultuur, Toerisme en Evenementen (Twitter / Facebook) een te betrekken schepen. En ik ben er zeker van dat die eend en dat plastiek zakske en de #plastieksoepkorenlei burgervader Daniël Termont aan het hart gaat.
Deel dit artikel via de Facebookbutton onderaan en vervang de tekst voor de link door:
@TineHeyse @AnneliesStorms @DaniëlTermont Ik vraag uw aandacht voor de eend en het plastiek zakske #plastieksoepkorenlei #plasticbagfreeday.
En via de Twitter-button onderaan en vervang de tekst voor de link door:
@AnneliesStorms @DanielTermont De eend en het plastiek zakske. Die #plastieksoepkorenlei is toch geen visitekaartje voor Gent?
En er is een gelegenheid, een opportuniteit
Er zit ook altijd een cadeautje in de situatie.
Aan Sphinx Cinema, in hartje Gent gelegen aan de Sint-Michielshelling op een steenworp van waar die eend wat broodkruimels en micro-plastics tot zich nam, vraag ik om samen deze gelegenheid te benutten om Albatross te screenen. Met achteraf een debat. Aan De Morgen en Annelies Storms van Stad Gent vraag ik om dit evenement te ondersteunen.
Zoals Chris Jordan in de trailer vraagt:
Do we have the courage to face the reality of our time?
And allow ourselves to feel deeply enough that it transforms us and out future?
Laten we het samen doen.
Across an ocean of grief. And beyond