Goed voornemen: minder doen, meer zijn
Januari is begonnen, tijd voor de goede voornemens
Ik ben ermee gestopt, met die goede voornemens. Het is alleen maar frustrerend. In het begin voel je een enorme drive, maar geleidelijk zakt die drive weg en verandert in druk. En uiteindelijk stop je ermee en voel je je schuldig omdat je het niet hebt volgehouden.
Toch komt het elk jaar opnieuw in me op: tijd voor nieuwe voornemens! Wat gaan we doen?
Niets!
We gaan niets doen!
Helemaal niets.
We doen teveel. We zijn alleen maar bezig met doen, doen, doen. Met presteren. Het wordt tijd dat we wat meer zijn! 2020, een mooi symmetrisch getal, is het perfecte moment om de balans terug te brengen: wat minder doen en wat meer zijn. Yin en yang in evenwicht.
Alles in het leven verloopt in cycli, waarbij afwisselend yin en yang het zwaarst doorweegt. Nu zitten we bijna in de hoogste graad van verstoring. Heel yang: mannelijke energie, buitenwereld en denken. Er is nood aan (evolutie), maar geen doorslag (revolutie) naar yin: vrouwelijke energie, binnenwereld, voelen.
Als ik denk aan de wereld waarin ik wil leven en mijn kinderen later met een gerust hart wil achterlaten, is dat in een wereld waarin plaats is voor heelheid:
Groot én klein.
Donker én licht.
Hoofd én hart.
Denken én voelen.
Doen én zijn.
Buitenwereld én binnenwereld.
Mannelijk én vrouwelijk.
Jij én ik.
Die heelheid kunnen we alleen ervaren als we bereid zijn te voelen. Tijdens de kerstvakantie kwam ik het vaak tegen: ‘alles wat je aandacht geeft, groeit.’ Laten we die kerstboodschap een heel jaar lang verderzetten en aandacht geven aan de nieuwe tijd die zich ontvouwt met als kenmerken: harmonie, liefde, verbinding, eerlijkheid, respect, vertrouwen …
Hoe fijn is het als mensen elkaar een goede dag wensen op straat of in de winkel.
Elkaar helpen, niet alleen in nood maar ook als het gewoon even kan, als je ziet dat iemand hulp kan gebruiken of zelfs niet. Zo stel ik bijvoorbeeld mensen op de parking van de supermarkt soms voor hun lege winkelkar mee terug te nemen als ik toch net die kant uitga.
Een buurt waarbij buren bij elkaar kunnen aanbellen als ze iets nodig hebben.
Een wereld die minder gejaagd is, waarin de tijd je niet op de hielen zit.
Een wereld waarin goed goed genoeg is.
Een wereld waarin er eerbied en respect is voor de natuur, voor elkaar en voor de dingen.
Ik leef niet in een droomwereld. Eind vorig jaar was de warmste week. Daar heb ik gezien hoe warm mensen zijn. Niet enkel door een goed doel te steunen, ook door eens stil te staan, belangeloos iets te doen voor een ander, warmte en liefde te verspreiden. Sommigen gaven ook als reactie: “Waarom is er maar één week per jaar warmste week? Waarom draaien we het niet om: 51 weken warmste week en 1 week niet?”
Daar sluit ik me graag bij aan. Ik ga voor een warmere wereld, 52 weken per jaar. Dit jaar 366 dagen. Als ik kijk naar de kalender zie ik Valentijnsdag, complimentendag, vriendschapsdag … Als we van elke dag een bijzondere dag maken met oog voor elkaar en alles om ons heen, geloof ik dat wij samen de kracht hebben om de wereld te veranderen!