Wat zit er onder de waterlijn bij het ijsbergmodel? Wat zie je als je in de spiegel kijkt? Wat zit er achter de muur? Ik besef dat, als ik niet achter mijn muur durf te kijken, ik nooit helemaal ga kunnen zijn wie ik écht ben. Ik besef dat, pas als ik mezelf helemaal zie, dan pas zal ik ook anderen helemaal kunnen zien en horen.
Het boek Anders Verder gaat over de verbeelding van de tijd na de coronacrisis, met als startvragen: hoe kunnen we verder gaan? Hoe willen we verder gaan? Mischa en ik schreven er, samen met 22 schrijvers, een bijdrage voor. Mijn bijdrage gaat over de liefde.
Ik wens dat we allemaal besmet worden met de liefde en laat dat dan maar viraal gaan. Ik vertel erover in dit filmpje …
In een wereld waar het verstand nog altijd aan het hoofd staat, is het niet simpel om voet aan de grond te houden. En regelmatig komt de twijfel bij mij dan ook terug: kan ik wel op mijn gevoel vertrouwen? Ben ik niet te soft? Te naïef misschien? Om nog maar te zwijgen over spiritueel.
‘hier in mijn cocon’ schreef iemand me onlangs. Het raakte me: da’s eigenlijk een hele mooie beeldspraak. Door de coronacrisis zijn we gedwongen thuis te blijven, te cocoonen.
Voor de derde podcast van Kairos, die Elke en ik samen maken, trokken we naar Rotterdam. Voorafgaand aan een huiskamerlezing over ons boek Disrupt Jezelf interviewden we er Ellie van der Est, die mij zo’n vijftien jaar geleden coachte. Ellie werkt met ondertussen al zevenentwintig jaar ervaring zelfstandig als organisatieadviseur, coach en trainer. De kern van haar werk is het omgaan met ongemakkelijke verschillen en het respectvol zichtbaar en bespreekbaar maken van wat er onder tafel blijft als mensen samenwerken. Daarover spraken we met haar.
Alles in het leven houdt ons een spiegel voor. Elke situatie, elke ontmoeting, alles wat we tegenkomen. Met als doel te reflecteren en te leren. In bijgevoegd filmpje ga ik op zoek naar de spiegel van het coronavirus en geef ik 5 ideeën die jou hopelijk ook inspireren.
Met zijn gedichtenbundel 'Zie naar jou om' uit psychosyntheticus Ron van Es wat veel mensen voelen, maar niet kunnen articuleren. Zeker in een tijd waarin onze fragiliteit hard gevoeld wordt, is dat heel waardevol. Het biedt troost en geeft warmte. Het brengt dichterbij in tijden van afstand.
Het hier en nu is met een bedoeling tot stand gekomen. Het wil ons iets vertellen. De vraag is: wat wil je horen en wat doe je ermee? Dit wil het coronavirus ons vertellen …
Wat als geld geen verschil maakt? Met deze vraag prikkelt Alan Watts om te onderzoeken wat je zou doen als je geen rekening houdt met geld. Wat zou je dan doen met je leven? Welke talenten zou je inzetten? Inspirerende video.
Als ik rondom mij kijk, zie ik zwart en grijs. Mensen zijn gekleed in donkere kledij, bijna geen kleur zoals geel, rood, groen. Is dit de teneur van de maatschappij? Voelt iedereen zich grauw en grijs? Of is het gewoon een modetrend die al heel lang overheerst?
Januari is begonnen, tijd voor de goede voornemens. Wat gaan we doen? Niets! We gaan niets doen! Helemaal niets. We doen teveel. Het wordt tijd dat we wat meer zijn!
Het hart heeft een eigen intelligentie die niet onderdoet voor de werking van de hersenen. Integendeel, het is zelfs zo dat ons hart als eerste informatie ontvangt en die dan doorstuurt naar onze hersenen
David Brooks schrijft over de mensen die de Tweede Berg kennen in hun leven. De eerste Berg is de weg die je als mens aflegt naar het bereiken van succes. Het is de ratrace naar boven, die onoverkomelijke weg die je denkt te moeten gaan om op de apenrots te overleven. Het gevolg is vaak burn-out, eenzaamheid, vervreemding, zielloosheid.
Vrijwel alle kunstenaars die in ons boek Disrupt Jezelf zijn opgenomen, hadden we afgelopen zondag 29 september 2019 over de vloer. Om hen duidelijk te maken hoeveel de opname van hun werk in Disrupt Jezelf voor ons betekent, en om jou te laten zien en begrijpen waarom deze kunstenaars en hun werk zo’n belangrijke rol spelen in een wereld in verandering schreven we dit.
De kennis die de mensheid het meeste nodig heeft is die welke een volledig vervulde en constant groeiende beheersing en zelfbeheersing van zowel de binnenwereld als de buitenste domeinen van ons bestaan verschaft. Dat is exact wat wij met r-evolutie willen doen: kennis delen die de mensheid het meeste nodig heeft om bewustzijn te ontwikkelen.
Hoe dun ook de lijnen die de zeven partijvoorzitters van elkaar scheiden, ze zijn als muren, dikke ondoordringbare grenzen. De samenleving is verdeeld en ook als mens zijn we verdeeld.
Rise for Nature! Het klimaat is belangrijk. Daar moeten we absoluut iets mee. Ik wil een stap verder. Omdat het klimaat ‘slechts’ een symptoom is. We moeten terug naar de natuur. Naar onze natuur! We maken niet alleen de aarde kapot. We maken ook onszelf kapot.
in deze westerse maatschappij is het niet zo vanzelfsprekend om te streven naar wederzijdse afhankelijkheid.. En juist dat is wat de wereld nodig heeft. Iedereen naast elkaar: ik ben ik en jij bent jij. En dat is oké. Ik ben afhankelijk van jou en jij van mij. We hebben elkaar nodig! Dat is de essentie van mens-zijn: veiligheid, liefde en verbondenheid. En die waarden ook echt voelen!
We leven momenteel midden in een paradigmaverschuiving. Een verandering van tijdperk. Een tijd van evolutionaire revolutie. Stapsgewijs verandert alles radicaal. Om dat duidelijk te maken, willen wij met een aantal mensen die we graag bij jou Matthijs aan tafel zetten de doordraaiende wereld laten stilstaan en met andere ogen zien.
“Pas als je merkt dat je zelf een heel ecosysteem bent en dat uw ecosysteem afhangt van de gezondheid van het ecosysteem waarin je ingebed bent, begin je te beseffen dat we het anders moeten gaan doen.”
Op 27 oktober gaf Paul Verhaeghe een lezing op het Brainwash Festival in Amsterdam. De lezing is gebaseerd op een hoofdstuk uit zijn nieuwe boek Intimiteit. Dit is mijn samenvatting van zijn lezing die mij zijn opgevallen. Over mislukken, je goed in je vel voelen, van jezelf vervreemden. Net als in zijn voorgaande boeken, houdt Paul Verhaeghe ons, de mensheid, een spiegel voor. Hij duidt de tijdsgeest. En wat hij vertelt, daar waarschuwde Aristoteles ook al voor, zo vertelt hij. En terwijl we meer en meer vervreemden van onszelf en van elkaar willen we eigenlijk vooral van betekenis zijn, betekenisvol zijn voor de ander.
We willen jullie iets vertellen over vertragen en verstillen in ons leven. Over hoe dat onze kijk op de samenleving heeft veranderd en welke rol we daarin willen spelen.
Het computerprogramma World One, ontwikkeld door computer pionier Jay Forrester van het Massachusetts Institute of Technology, representeert een complex model van de wereld als één systeem en wat wij daar als mensheid mee doen. Onze planeet aandoen.
In de klimaatcrisis op macroniveau gaat het vaak over smeltende ijskappen en een stijgende zeespiegel. Ook op microniveau is er sprake van een klimaatcrisis. We kunnen onszelf vergelijken met een ijsberg. Op het moment dat er iemand iets tegen je zegt dat je raakt, kun je dat in de metafoor van de ijsberg zien alsof diegene met zijn boot tegen jouw ijsberg vaart.
Het is vandaag Plastic Bag Free Day lees ik in De Morgen waar deze zomervakantie elke dag een goede vraag wordt beantwoord. De vraag vandaag: Dat plastic zakje: wiens schuld is dat eigenlijk?
Wat zit er onder de waterlijn bij het ijsbergmodel? Wat zie je als je in de spiegel kijkt? Wat zit er achter de muur? Ik besef dat, als ik niet achter mijn muur durf te kijken, ik nooit helemaal ga kunnen zijn wie ik écht ben. Ik besef dat, pas als ik mezelf helemaal zie, dan pas zal ik ook anderen helemaal kunnen zien en horen.